İnsan Yaşarken Ölür!!! Şiiri - Kul Hamali

İnsan yaşarken ölür!
Beklentisiz hesapsız kitapsız karşılıksız çıkarsız,
Sadece dolaşıyorum dünyada et kemik yığını,
Bir ceset olarak vakit geçiriyorum sadece.
Yaşamak umudum varken,
Önümde yaşayacağım güzel günler varken,
İyilikler güzellikler varken geleceğimde,
Yaşamak dahi istemiyorum artık.
Yaşama umudumu öldürdüler,
Yaşarken öldürdüler beni.
Yoruldum, tükendim, bittim insanım ben insan,
Elle tutulur hiçbir şeyim yok,
Ne hedefim var, ne de umudum var.
Ne bir beklentim var ne de bir hesabım var.
Ruhumu öldürdüler, hayallarimi öldürdüler, umutlarımı öldürdüler.
Yaşamak dahi istemiyorum,
Yaşarken öldürdüler beni.
Yaşadıklarımı unutsam desem
Yaşadıklarımı unutabilecek miyim?
Beni yaraladılar, yaralıyım, TRAVMA yaşıyorum,
Ben unutamıyorum unutamam,
Nereye baksam yaşadıklarım aklıma geliyor.
Nereye baksam yaralarımı görüyorum.
Affetsem ben ne olacak?
Yüreğim affedebilecek mi?
"Sesime ses değse çığlık oluyor" demiş şair.
Kulakları sağır eden sessiz çığlıklar atıyorum,
Vicdanlar kör sağır dilsiz susmuş şeytan olmuş.
Bedenimdeki yaralar iyileşti desem,
Ruhum yaralı ruhum sızlıyor iyileşmiyor yaraları.
Biri bana dokunmaya kalksa ruhum acıyor kanıyor,
Ruhumda derin sızı var derin acı var sızlıyor acıyor
Birine sarılamıyorum korkuyorum titriyorum.
Bu hayatta kendimi kaybettim ben beni bulamıyorum,
Herşeyimi kaybettim bu hayatta,
Benliğimi kaybettim, beni ben yapan ne varsa hepsini ama hepsini kaybettim.
Bu hayatta ben beni kaybettim, beni öldürdüler.
Ben kendimi gömdüm, cesedime üstüme toprağımı attım kendi ellerimle,
Et kemik yığını ceset olarak seyrediyorum sadece
Kendi ellerimle mezar taşımı da diktim diri diri seyrediyorum mezarımı.
Mezara giren et kemik yığını cesettir,
Ama ruh ölmez, canlar ölesi değil.
Et kemik yığını ceset olarak bıraktılar.
En büyük kötülüğü burada yaptılar.
Yaşarken öldürdüler.
İnsan yaşarken ölür.
Enkaz altında kalmış, soğuktan donarak,
aç susuz uykusuz geceler boyu
diri diri SELAM okunuyor
diri diri SELAMI DİNLEYEREK yaşıyorum.
Diri diri SELA DİNLEYEREK yaşıyorum.
Ne enkaz altından ne kurtaran var,
ne de geberebiliyorum.