İnsan Yaşadıklarının Hamalı

İNSAN YAŞADIKLARININ HAMALI
Yorgun bir ömür varsa arkanda,
Seni anlamakta zorlaşır bir başkasının dünyasında.
Görünenden ibaret sananlar,
Bilmezler kırık dökük yanını,
Anlamazlar hergün ölümün kucağında sabahladığını.

Yaralı günlerin ağırlığı,
Bir ucube gibi dolanıyorsa hâlâ damarlarında,
Hayal kırıklığı nerden baş gösterecek zannıyla,
Beklersin güvensiz bir pusunun hududunda.
Güçlü olduğunu zannedenler,
Zorunluluğun istikametinden ne anlayabilirler?
Bir yudum huzurun dilenciliğini yapmamışlarsa.

Acının hükmettiği bir geçmiş yakana yapıştı mı bırakmaz.
Bağdaş kurup oturur kara basan gibi umutlarına.
Kendinizi zorlamayın!
Anlayamaz sınız gönül yorgunluğunu.
Göremez siniz!
Gülen yüzün arkasında ki kanayan hesapları,
Duyamaz sınız!
Kara bahtın tırnağını geçirdiği yüreğin çığlıklarını.
Size kalsın gördüğünüz kadarınız.
Size kalsın ahkâm dolu zanlarınız.
Size kalsın insafsız yargılarınız.
İnsan taşıdıklarının hamalı,
İnsan görünenden çok daha fazlası....
DÖNDÜ DÜLGER
D.D