Ah şu insanlar,insanlar...
Bir yanında incelik,zerafet,iyi niyet...
Bir yanında yıllardan beri devam eden
Çamur,kin,haset,kıskançlık,kötü niyet...
İnsanlar gördüm yüreklerinde sıcak,tarifsiz güzellik ve merhamet
İnsanlar gördüm yüreklerinde ihanet,hayın,cahil,kaba kuvvet...
Mutluluk çekemez yalan sokar araya,yılan gibidir bazıları
Ayırmaya çalışır seven insanları.
Bir yandan da dert dinler,ortak olur,sırtında taşır bazen hiçkimsenin ummadıkları.
İyi ve kötü eşit,terazi misâli denge.
Aglatır,güldürür,ince,uzun,kısa farketmez.
Bir avuç bugday,bir karış toprak için yeri gelir konuşur silahlar,bıçaklar
Yeri gelir hayır eder dünyayı bagışlar yüregi tatlı mavi olanı
Ah şu insanlar,insanlar...
Böyle görmeseydim seni,böyle bilmesydim
Yüregim olmasaydı senin her yerinde
Yaşasaydım seni duygularım olmadan,acımadan,ihanet görmeden.
Belki?
Kayıt Tarihi : 14.5.2007 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygilar...
Bir yanında incelik,zerafet,iyi niyet...
Bir yanında yıllardan beri devam eden
Çamur,kin,haset,kıskançlık,kötü niyet...
Bu düzen başından beri böyle,sonsuza dek sürüp gidecek.Asıl insan toprağa karışmış altın madeni gibidir,önemli olan onu ordan çıkartıp ziynet haline getirmektir
ı
TÜM YORUMLAR (2)