İnsan yanlışlarından doğar...
Nedense mükemmelliğe oynar,
Yalnızlığını ise hiç belli etmez...
Kendisi olmak varken;
Başkasını oynayarak ölümünü yaşar...
Hiç doğmamışcasına;
Geçen her gün doğumunu geciktirir...
Ta ki kafasını tahtaya vurana kadar...
Uyanır! Fakat iş işten geçmiştir...
İnsan yanlışlarından doğar...
Kendisi ile yüzleşerek...
Gerçekliğine yol alır...
Ana rahminden doğduğu gibi;
Ölümden ölümsüzlüğe yol alır...
Ne mutlu uyananlara....
Allah yolunda, Allah rızası için önde yol alanlara....
Kayıt Tarihi : 2.10.2016 13:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insan olduğum için veya insan olma sevdasında mücadele etmeye çalışırken insanlığın en büyük erdemi olan paylaşmayı yapabiliyorsam kırmadan dökmeden kucaklaya biliyorsanız NE MUTLU İNSANIM DİYENE...murat akbaş

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!