İnsan yanımı özledim.
Siz benden günahlarımı çalalı beri.
Tanrının bile melek olarak yaratmadığı şu alemde,
Bir çift yorgun kanatlara mahkum ettiniz beni...
Ben insan yanımızı çok özledim sevgili!
Sıcağın artık ısıtmıyor,
Çok üşüyorum.
Ne olur çıkarmasınlar üzerimizden,
O ateşten gömleği...
Kayıt Tarihi : 26.9.2020 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!