İnsan Yalnızlığı Şiiri - Hasan Akman

İnsan doğar anadan yalnız
Kalabalık toplanır etrafına
Kalbalıklar içinde yalnızlık
Güven duygusu arayışında
Beş parmağıyla sarar bir parmağı

Ancak hep yalnızdır insan
Altından sular akan köprü gibi
Aşklar dostluklar çıkar ortaklıları
Kalıcı olmayan bağlanmalardan
Kalıcı sancılarına

Ne güzel demiş Necip Fazıl
İnsan bu su misali akarya derken
Küçük bir kaynak gibi başlar hayat
Yollarda birikir, büyür
Büyüdükçe heybetlenir ve yutar
Derelerde nehirlerde oradan okyanuslara
Temiz duyguları kirlenerek büyür
Deniz önlerinde son bulur yaşamı
Eski insanlar kadar kalabalık