İnsan vefaya hasret Şiiri - Yusuf Tuna

İnsan insana muhtaç,
İnsan vefaya hasret.
İnsanların gönlü aç,
İnsan vefaya hasret.

İnsanların karnı tok,
Merhametli insan yok.
Vefasız insanlar çok,
İnsan vefaya hasret.

Karmakarışık fikir,
Ne iman var ne zikir.
Gönüller artık fakir,
İnsan vefaya hasret.

Sabır duygusu taşmış,
İnsan haddini aşmış.
Vicdanlar katılaşmış,
İnsan vefaya hasret.

Yusuf tüm işler yatar,
Kalpler fesatla atar.
İnsan insanı satar,
İnsan vefaya hasret.