Ve aslına benzemeyen…
Bir insan,
Mayası çamur..
Ruhuna isyan üflenmiş..
Yüzüne yansımış
İsyanların resmi…
Zaman koparıyor,
Bedenden ruhu.
Ve manasız şimdi,
Taşıdığımız kütle,
Azap oluyor…
Beden ruhsuz yıkılıyor.
Açıkken bile gözler görmez,
Yalan, kalbi çürütmüş
Dile yürümüş…
Söz sükuta inat,
Arsız..
Ve yürüyor,
İnsan zamansız
Zaman İnsansız….
Kayıt Tarihi : 7.11.2006 23:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!