İnsan ve Zaman Şiiri - Oğuzhan Okumuş

İnsan
Dağlardan ovalara sel gibi akan,
Tüm beşeri önüne katan,
Yedikçe acıkan,yedikçe doymayan,
Gece gündüz kan ağlayan,
İşine gelen her şeyi arayıp bulan,
Bir kendini aradığı yerde bulamayan,
Türlü sevdalara düşüp sabahlayan,
Ateşe düştüğü halde yanmayan,
Bölük bölük gelen ve giden insan,
Bu gelişleri ve gidişleri yaşayan,
Bu gelip gidenler içinde kaç kişi var yaşayan,
Daha milyonlar var dünyayı kalıcı sanan,
Dünya da siz sananlar gibi yalan,
Ey insanoğlu geç olmadan uyan,
Bak her şey ortada ayan beyan,
Ne aradığını bulan,
Ne de bulamayan,
İkisi de kalamıyor fazladan bir an,
Hayatta olan yalnızca şu an.