Zamanı kaybedip kuytu bir köşede,
Yitik dehlizlerde merhamet arar insan.
Bazen kırılgan bazen de yavan,
Mekansızlığın kenarında özünü bulur insan.
Takvimden düşen her sayfada,
Bambaşka bir kimliğe bürünür yaşam.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta