İnsan ve Yavrusu
İşkence çekercesine hayat yaşıyordu.
Ömrünü sefalet içinde geçiriyordu.
Tutunacağı hiçbir dal da bulunmuyordu.
Ağlıyordu, yanındaki biricik yavrusu.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta