İnsan ve Yaşam Şiiri - Mustafa Cemil Dirier

Bu şehirde yaşıyan insanlar
Sabahleyin sokaklara çıkmışlar
Bazıları işlerine yetişmek için koştururken
Bazıları bir köşede simit satıyor
Caddeden geçen trafik gittikce çoğalıp
sıklaştığını görüyorum
Bunca koşuşturmaca elbetteki kimisi ticaret
Kimisi ailesine bir lokma ekmek götüre bilmektir
Dükkanların ve mağazaların sabah erkenden açılıp
Müşterisinden ilk seftahı yapabilmenin heyacanı var esnafta
Ambulans sesleri duyuyorum acı acı feryat ediyor
Kimisi trafik kazası kimisi soba gazından zehirlenen
İnsanları taşıyor hastanelere
Caddede giden araçlar Ambulansın sesini duyupta
Bir kenara çekilip yol verdiğini görüyorum
Bu şehirde sabah mutluda başlasa
Mutlaka içinde acılarıda barındırdığı
Bir şehir olduğunu görüyorum
Yani sabahleyin bu şehirde insanların
Koşuşturması ile bir gürültü kopuyor
İşte her sabah bunları gördüğümde
Yaşamın ne kadar zor olduğunu anlıyorum
Yaşam ile ölmenin arasında
Çok ince bir cizği var
Başına ne geleceğini bilmeden
O güne başlıyorsun
Tabi kaderin alın yazısına ne yazdığını bilmeden
O gün içinde yaşamaya devam ediyorsun
Haftanın sonunda yorgunluğu gidermek
Sitresini atmak için bazı insanlar
Deniz kenarında oltasıyla balık avlıyor
Kimisi futbol maçlarına gidiyor stadyumları dolduruyor
Türbinden hakem opsayit diye bağırıyorlar
Kimisi gol gol diye bagırıp duruyor
Bunlar insanların hep sitres atmakla
Yaptığı şeyler olarak düşünüyorum
Kimi insanlarda ailesini alıp piknik yapmakla
Tabiatın kuçağına atıyorlar kendilerini
Haftanın yorğunlugunu üzerlerinden atmakla
Gene bir koşuşturma başlıyor
Demekki insan doğduğu günden
Belli bir süre sonra emekliyor
Daha sonra yürüyor
Konuşmayı öğreniyor
İnsan doğduğu günden bu tarafa
Devamlı eğitim alıyor
Bu eğitimden başarılı oluyor veya olamıyor
Burda görünen şey elbetteki
Çocuğun eğitimi ve eğitimini sağlayan
Anne,Baba ve öğretmeni en ön plana çıkıyor
İnsanlarımız doğru ve dürüs yetişirse
Başarılı olmanın daha kolay olaçağı gerceği
Ortaya çıkıyor
İnsanlarımızın Başarısı Eğitimle Mümkündür.