abdullah oral Eylülzamanı kitab
İnsan Ve Yaratılış
İnsan selinde, içimi kemiren sessizlik!
Şehirlerde, günbegün büyüyen,
______________ karanlıklar yaratıyor.
Yıkılmışlığımın simgesidir başıboş adımlar,
Terk edilmiş gönül istasyonlarda, son duraklar…
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta