Cani şehir! Sen ilhamımın katilisin
Ruhumun törpüsü işte bu aymazlığın
Arka sokakların ne de tenha ve ıssız
Derinlerinde sade müptezel çığlığı
Şehir ki insanı, insan ki şehri yutmuş
Serseri bir dokunuşla bu bütünleşmek
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta