Cani şehir! Sen ilhamımın katilisin
Ruhumun törpüsü işte bu aymazlığın
Arka sokakların ne de tenha ve ıssız
Derinlerinde sade müptezel çığlığı
Şehir ki insanı, insan ki şehri yutmuş
Serseri bir dokunuşla bu bütünleşmek
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta