İNSAN VE ISSIZLIĞI...
İnsanın sığındığı liman sular altında kalınca nasıl da ıssızlaşıyor.
Yeşili, alı, moru nasıl da karalar bağlıyor.
Ürkek bir serçe gibi gökyüzünde süzüle süzüle bitap düşse de,
Bir dala konmaya, bir ele sığınmaya korkar oluyor.
İnsan ümitle çıktığı yolda hayallerini batırınca,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta