İNSAN VE ISSIZLIĞI...
İnsanın sığındığı liman sular altında kalınca nasıl da ıssızlaşıyor.
Yeşili, alı, moru nasıl da karalar bağlıyor.
Ürkek bir serçe gibi gökyüzünde süzüle süzüle bitap düşse de,
Bir dala konmaya, bir ele sığınmaya korkar oluyor.
İnsan ümitle çıktığı yolda hayallerini batırınca,
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta