Endamına bakarak, adam sanma insanı;
Kim Rabbini bilirse, işte onu ins tanı!
Sırf kılıkla kendini, arz ederse ins sana;
Kaale alma tavrını, bak ondaki ihsana!
Emrediyor ihsanı, Muhsin olan yaratan;
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
İnsanı insan bilirim
Ehlile ile irfan imiş
Kardeşim insanın insanlığı Yaradanına kulluk vazifesini yapmakla ölçülür ağzına sağlık güzel özetlemişsin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta