İnsan Ve Gemi Şiiri - Umman Gönlüm

Yaralı bir gemiyi, ortada bırakır dalga.
Dibini görmediği, suların derinliğine.
Karayı görme aşkıyla, batırır kasırga.
Ayırır ulaşamaz olur sevdiğine.

İnsan ve gemi, her ikisinde aynı kader.
Yazılan öncedendir, sadece kısmetine bakılır.
Her ikisi de özgür iradeye verilen yolu seçer.
Ayrılıkla biten bir acı, anlatılmaz yaşanır.

Sonu belli yaşamda, ne hacet bunlar.
Başına gelmedikçe, geçirmez bu hayatı.
Birini aşk acısı sarar, birini sular.
Dünya bile birleşmez, birine doğu denir birine batı.