Kördüğüm zannetme sende çözümü,
İnsanı düzelt ki dünya düzelsin…
Çok sebep gösterip oyma gözümü,
İnsanı düzelt ki dünya düzelsin…
Kendi yaptığını kendisi bozar,
Düzgün giden katar rayından azar!
Doğruluk kuyuyu iğneyle kazar,
İnsanı düzelt ki dünya düzelsin…
Bahane etmeden eğriyi, düzü;
Baharı görmeden gelmesin güzü!
Olmasın kimsenin ikinci yüzü,
İnsanı düzelt ki dünya düzelsin…
Görmeyen olmasın yüze güleni,
Dinleyen anlasın dile geleni…
Bilmeyen kalmasın kadri bileni,
İnsanı düzelt ki dünya düzelsin…
Her zaman bir olsun içiyle dışı,
Boşuna geçmesin yazıyla kışı…
Ayrı oynamasın gözüyle kaşı,
İnsanı düzelt ki dünya düzelsin…
Unutma Şahan’ım her an her dakka,
Hamdet, âlemleri yaratan Hakk’a…
Zerre kadar olsun, olmasın okka
İnsanı düzelt ki dünya düzelsin…
Kayıt Tarihi : 5.6.2015 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!