İnsan ve Ağaç Şiiri - Mümtaz İzbulan

İnsan ağaç gibidir,
Sularsın büyür,
Sulamazsan yapraklarını döker,
Kurur.

İnsan ağaç gibidir,
Yaprağı koparılınca canı acır.

İnsan ağaç gibidir,
Yağmur yağınca yaprakları sırılsıklam olur,
Üşür.

İnsan ağaç gibidir,
Ağacın meyvesinden,
İnsanın hizmetinden yararlanırız.
Vardır yararı.

İnsan ağaç gibidir,
Hastalanır,
Bazen kurtulur
Ama bazen kurtulamaz,
Ölür.

İnsan ağaç gibidir,
Sevinir.
Önüne,arkasına,,sağına,soluna,
Biri oturur,
Onun meyvesinden yerse,
Onu sularsa,
Onu severse,
En önemlisi kesmezse,
Ağaç hayat dolu olur.
Hayat verir,
Sevinir.

Mümtaz İzbulan
Kayıt Tarihi : 6.11.2020 15:59:00