İnsan Vardır Oğul Şiiri - Mahmut Nazik

İNSAN VARDIR OĞUL

İnsan vardır oğul dağlardan yüce
Dimdik kurur gider bir çınar gibi
‘Ben geldim! ’ diyendir çökünce gece
Sanırsın ay bulutu yarar gibi

Ne yiğitler gördüm sevgisi gani
Alıç gibi dökülür verirken yani
Kör etmiş gözlerini inancı hani
Dağdan inen asi bir rüzgâr gibi

Öylesine ateş gibi kavgada
Hele sen gör onu bir de sevdada
Bir tarla kiraz çiçeğe durmuş da
İki keklik içinde oynar gibi

Ölümlere inat halkın umudu
Zulme direnir de yarar bulutu
Silkelemiş gibi bir karadutu
Kanasa da verir bir pınar gibi

İnsan var bilgisi belâya kale
Leyla’dır Mecnundur düşendir çöle
Düşmanına düşman dostuna köle
Zalimin zulmüne bir kahır gibi

Canan var ki oğul bir yaban gülü
Sen gül isen o dalının bülbülü
Konağı, yurt yeri bilgenin gönlü
Direnir cahile öyle sur gibi

İnsan vardır oğul deryaca bilge
Yarınlara ışık sanatta örge
İnsan vardır oğul karanlık gölge
Yaşar da yaşamaz öyle var gibi

İnsan var ki oğul etmez kör para
Yârin yârenini düşürür dara
Derman olsa değmez açtığı yara
Yarana tuz basar, yakar kor gibi

İnsan var tepeden tırnağa vefa
Namertin minneti çekilmez cefa
Kalbini kanatır verdiği sefa
Yere düşen yarılmış bir nar gibi

Kimi verme kimi alma ağacı
Aldığı bir sancı verdiği acı
İnsan ki insanın derdi ilacı
Kimi hardır kimi sarar yar gibi

İnsan var ki oğul sevdaya belâ
Yârin yarenini düşürür dile
Dara düş de kardeş kimmiş gör hele
Kimi kaçar kimi olur kör gibi

Kötü günler yarında olur bir anı
Yarasından vurma cananı canı
Dar günde var günde dostunu tanı
Altını mihenk taşa sürer gibi

İnsan vardır serveti yoksul eti
Şeytanı titretir kini nefreti
Depreşmeye görsün hıncı şehveti
Bir engerek avını arar gibi

İnsan vardır vefa sevgi fakiri
Maldan varsıl ama insan hakiri
İnsan vardır kalbi aşkın bakiri
Yüreğinde nefret habis ur gibi

Cahil isen insanlığa sillesin
Yüzsüz isen eşe dosta çilesin
Yoksulluk ateşten gömlek bilesin
Minnet borcu, zorla can çıkar gibi

Yiğidin aşkında olmaz bîkarar
Kerem olup yanar Mecnun’dur arar
Ana olur sorar, canandır sarar
Özünde yüzünde aşkı nur gibi

Kurda kuzusunu vermiş gazala
Namerdin sevdası zarar güzele
Soldurur goncada benzer gazele
Derdini sordum da saklar sır gibi

Güzeller var aşkı delicesine
İncinir incitmez velicesine
Dokunur bir lirin telicesine
Bir çoban ateşi göz kırpar gibi

Yâr dediğin oğul günün hoş eder
Bir daldan bir dala uçan kuş eder
Dost dediğin üzüntünü düş eder
Eline bulaşan kiri yur gibi

Kimi şehvetinin nefsin esiri
Erdem iğdiş olmuş beden isteri
Çalı gibi çizer dilin tesiri
Muhannettir himmeti kahır gibi

Şu dünyada ayrılık var zalim var
Yokluk varsa cehalet var zulüm var
Sevda vurmuş nece güzel ölüm var
Sanki ondördünde ay batar gibi

Ömür dediğin gülüş canan ile
Yoksulluk dediğin düş canan ile
Yaşam da ölüm de hoş canan ile
Aşka duran yürek bir bahar gibi

Aşk bir gül bahçesi maşuk bahçıvan
Yedi veren gül açar cansa bağban
Viran bağın sahibi yazı yaban
Han olanın hanımı şiir gibi

Evin yakışığı çiçekle gülle
Aşk malla makamla değil gönülle
Hangi yara iyi olmaz aşk ile
Gönül öyle incecik bir zar gibi

Elbet bilgi emek sevgi uludur
Yiğidin gezeği hakkın yoludur
Bayrak etmiş aşkı halkın kuludur
İnsan var ki oğul bir nehir gibi

Erdemi ağlayıp gezerken gördüm
Cananı canından bezerken gördüm
Bir zalim güzeli ezerken gördüm
Gülün yaprağına düşen kar gibi

Sanma ki güzellik her daim baki
Ne güzeller gördüm kul etmiş şaki
Aşktansa kabulüm doldur be saki
Aşksız ömür kahır, mey zehir gibi

Hasret de var vuslat da var her aşk da
Yengi de var yenilmek de hayatta
Alkışlanmak son perdede ayakta
Gökyüzünden bir yıldız kayar gibi

Mahmut NAZİK 14 05 2011 Anamur

Örge: (Resim, Süsleme, Mimarlık Heykel) :. 1. Bir süslemeyi meydana getiren ana öğelerden her biri. 2. Sanatçının yapıtına koymak üzere doğadan seçip ayırdığı görüntü parçası.
Selek: cömert,eli bol, verici (Bozyazı - Dereköy ağzı)
Suvar: su içer
Nehar: Gündüz
Mey: şarap