İnsan Vardır Gönül Almayı Bilmez

İnsan vardır servi boylu bir fidan
İnsan vardır gül yanında bir diken
İnsan vardır can özüne can katan
İnsan vardır selam salmayı bilmez

İnsan vardır mecnunların Leyla’sı
İnsan vardır güzellerin edası
İnsan vardır insanların havası
İnsan vardır nefes almayı bilmez

İnsan vardır yücelerden bir yüce
İnsan vardır dokur inceden ince
İnsan vardır insanlığa bir baca
İnsan vardır camdan bakmayı bilmez

İnsan vardır arşı alem gezdirir
İnsan vardır deryaları yüzdürür
İnsan vardır canda vücut ezdirir
İnsan vardır sözde kalmayı bilmez

İnsan vardır hurilerden neslidir
İnsan vardır bülbül seda seslidir
İnsan vardır Keremlere Aslıdır
İnsan vardır daha sevmeyi bilmez.

İnsan vardır tartılırda tartılır
İnsan vardır turnalara katılır
İnsan vardır cansız duvar yürütür
İnsan vardır hayvana binmeyi bilmez

İnsan vardır şu tabiatın güzeli
İnsan vardır hem evveli ezeli
İnsan vardır türkülerde dizeli
İnsan vardır bir laf etmeyi bilmez

İnsan vardır yüce dağın karıdır
İnsan vardır gülistanın bağıdır
İnsan vardır Şahmedi’min huyudur
İnsan vardır gönül almayı bilmez.