Bana tuzaklar kuruyorsun sevgilim,
Sensiz uyandığımda oluşan bir boşluk gibi,
Ben her gün o tuzaklara düşmekten hoşlanıyorum sevgilim.
Hayatta bir kez alışırsın bu tuzağa.
Umutsuzca beklersin o sonu,
Bir medet umarsın sonsuzluğa.
İnsan uzağındakine yanaşırmış.
Bilseydim eğer bu büyüyü,
Benim kalbim sana yaraşırmış.
Yalan değil inkarsızlığımın hiddeti sendedir.
Bana sen lazımdın bu hayatta,
Bırakıp bir kenara bakarken geceye,
geceler sana yaraşırmış.
Umut Atay
Kayıt Tarihi : 2.3.2021 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!