İnsan Sevmeye Görsün; Şiiri - Hülya Kaya

İNSAN SEVMEYE GÖRSÜN;

İnsan sevmeye görsün;
Dünya siliniyor gözünden,
Yaşam anlam kazanıyor,
Kalbinde çiçekler açıyor,
Solmaya mahkûm olduğunu,
Bile- bile, coşkun - pervasız

İnsan sevmeye görsün;
Geçmişte çekilenler,
Acımasızca yaşanmışlıklar,
Derdimizi dinleyen ay,
Gökyüzünün bizimle ağlaması
Derdimize derman olmak istercesine

İnsan sevmeye görsün;
Gözlerimizdeki uykusuzluk
Gözyaşlarımızın iz bıraktığı
Acı oturmuş yüzümüzün ıstırabı,
Kalbimizde bitmek bilmez bekleyiş
Belki gelir umuduyla sevgiyle

İnsan sevmeye görsün;
Sevgisizlik ırmağı coşar.
Bendini yıkmak istercesine,
Saatlerin güne-günlerin haftaya,
Haftaların-aya ayların yıllara dönüştüğü
Bekleyişini sonlandırmak istercesine

HÜLYA KAYA