İnsan;
İnsanı sevmeli
Sevmeli ki bilmeyenler de öğrensin sevmeyi
Rengine, ırkına bakmadan, açıktan
Çocukları sevmeli
Sevmeli ki onlar da öğrensin sevmeyi
Kimin çocuğu olursa olsun.
İnsan, severken gülümsemeli
Gülümsemeli ki sevgi geçsin
Birinden diğerine
Sen gülümseyince, o da gülümser
Çünkü bulaşıcıdır sevgi
İnsandan insana geçer
Uzak mesafelerdekilere de geçer
Tanımadıklarınıza bile...
İnsan, insanı sevmeli
Sevmeli ki barış olsun
Sevmeli ki dünya kurtulsun...
Kayıt Tarihi : 3.3.2024 21:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!