Sevgi; Ezelden ebede akan ilahi bir nehirdir
Yürekten sevmek, ne şubata sığar ne de on iki aya
Mevsimler toz duman olur kusursuz aşk karşısında
Sevmek, içime huzur veren ferahlık ve kalbe şifadır
Dağlar bile dile gelip ses verir Şirin için Ferhat'a
Aşk kanatlanınca, nerede duracağı hiç belli olmaz
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta