İnsan Sevince Şiiri - İbrahim Yılmaz

İnsan sevince elbette özler
Uzaklardan bir haber bekler
Sevmese neden ve niçin özlesin ki
Neden ondan bir haber beklesin
Neden gözlerini özlesin değil mi?

İnsanın doğasında;
Sevmek, özlemek ve aşk vardır
Yoksa beklentisiz hayat ziyandır
Elleri üşür
Kalbi pili biten bir saat gibi durur
Kalbe heyecan veren aşktır
Her şanslı kalbin bir sultanı vardır
Kimisi o sultanını Mısırda bulur
En görkemli aşkı yaşayanda Züleyha'dır.

Seven insan için gece ve gündüzün
Mesafelerin hiç bir anlamı yoktur
Hatta mevsimler hükümsüzdür
Kalbi;
Ya hazandır
Veya bahardır
Kalbinde ya Mecnun veya Leyla vardır
Veya seven kalbi ağlatan birisi vardır.

Eğer seviyorsan;
Ya aynalarla konuş
Veya kalbinle
Ama mutlaka konuş
İtiraf et aşkını, utanma
İhanet etme aşkın en şerefli duygularına
Bir gün ararsın o asil duyguları
Ne o duygular kalır
Nede seni seven o kalp.

Aşkında bir zamanı ve mevsimi vardır
Aşk kalbinden bir kuş gibi uçmadan
Aşkın kıymetini bil gönül
Çarşıdan pazardan satın alamazsın aşkı
Aşk bir talih kuşudur
Bel ki ömründe bir defa konar pencerene
Aşkı yakalamışken gönül
Sen sevmene bak sevmene.

Ekim 2023