elini ver de dost olalım ahbap
zor düzelir inanki kırılan kalp
diyorki tambura vurulan mızrap
işte insan sevgiyi gerektirir.
dünyada mazlumun malı yenilmez
muhabbet yolundan geri dönülmez
dostlukla uzanan el geri çevrilmez
işte insan sevgiyi gerektirir.
sevgiyle açılır gönül kapısı
sevgi cennet mekânının kapısı
söyleyin hey dostlarımın hepisi
işte insan sevgiyi gerektirir.
seni kendime dost bildiğim için
hatırın sormaya geldiğim için
kızma bana seni sevdiğim için
işte insan sevgiyi gerektirir.
(15.5.1980, Laleli)
Ali HallaçKayıt Tarihi : 30.11.2001 12:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Hallaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/11/30/insan-sevgiyi-gerektirir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!