Güneşin doğduğu yer sevgiyse,
Battığı yer nefrettir…
Hayat gözyaşıyla başlar,
Gözyaşıyla da biter…
Sence hayat bu mudur?
Bu kadar zor ve anlamsız…
Gülüşler bir yandan sevinci getirirken,
Bir yandan da sessizce hüznü getirir…
Kimi şair dertten yandı, kimi düşmandan,
Ama tek şeyi bilmediler; asıl düşman ‘’insan’’…
Kimisi bir gülüşe dünyaları verirdi,
Kimisi de bencilce ‘’ben’’ derdi…
Sizce her şey kalıcı mıdır?
Güneş, hayat, bakışlar, güzellikler…
Bence en kutsalı ‘’insan sevgisi’’ bile
Baki değildir…
Kayıt Tarihi : 5.1.2013 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!