İnsan sevgisi Şiiri - Cemil Özdemir

Herderdi cefayı ben sende gördüm
Ben kendimi çıkmazın içinde buldum
Hayata sevgiyle bakıp dururken
İçimde kalmadı insan sevgisi

Sevseydin gönlünü bana verseydin
Tertemiz duygularla beni sevseydin
Bir tebessüm edibte bana gülseydin
İçimde kalırdı insan sevgisi

Herşeyin yolu sevgi değilmi
Neden böylesin sen bilemiyorum
Bir adım atıpta beni sevseydin
İçimde olurdu insan sevgisi

Gel herşeyi bir yana bırakalımda
Sevgi tohumunu serpelim senle
Ayrılık hasreti unutalımda
İçimizde olsun insan sevgisi