İnsan sevgisi Şiiri - Cahit Telkök

*****
Eş ile dost ile tatlı muhabbet
Yüreği dil ile kullanan insan
Acıya boğulup arada sohbet
Ağlayan çınlayan, tellenen insan
*****
İlk nefesi alır düşer denize
Ağlayınca acısı dolar genize
Sütü de helalse candır benize
Beslenen, uyuyan, kollanan insan
****
El bebek gül bebek tatlı mı tatlı
Kucaktan kucağa uçar kanatlı
Anaya babaya öyle kenetli
Öpülen okşanan ballanan insan
****
Sokakta oynarken kapar huyunu
Mızıkçılık eder kopar oyunu
Umut ile büyür atar boyunu
Ekilen dökülen dallanan insan
****
Okulun çağları başlar sırada
Öğretmen nedense haşlar arada
Sınıfta kalınca yaşlar derede
Okuyan öğrenen, dillenen insan
******
Gençliği kanında delice akar
Birine yanar da birini yakar
İlk göz ağrısına böylece bakar
Özünden, yürekten güllenen insan
******
Takar da bir yoldaş çeker koluna
Ekmeğin kavgası çıkar yoluna
Deli gibi koşar sağı soluna
Çalışan, çırpınan, hâllenen insan
******
Gurbete düşerse işler çelişir
Hasretlik içinde durmaz yılışır
Yılda bir olsa da yarla buluşur
Gözlenen beklenen yollanan insan
*******
Arada namerde muhtaç düşer de
Bu hali onu çok yakar içerde
Hayat fırınında öyle pişer de
Kızaran, kavrulan çillenen insan
*******
Sırası geldikçe her şeyi sezer
Gün gelir uslanır gün gelir azar
Acıyla evlada bir mezar kazar
Övünen, yırtınan, sellenen insan
*****
Bazen bir felaket evler göçürür
Duramaz yerinde yardım uçurur
Yürekten yüreğe sevgi taşırır
Üleşen, paylaşan bollanan insan
****
Doğası gereği günaha biner
Kim demiş yaptığı içine siner
Zamanla tövbe der yanlıştan iner
Yalvaran yakaran allanan insan
******
Sonunda mutlaka beli bükülür
Geçmişi anar da yaşı dökülür
Hayata ibretle böyle bakılır
Koşuşan, yarışan yıllanan insan
******
Kavuşur elbette toprak altına
Ezelde yazılan budur bahtına
Duam odur sonu cennet tahtına
Sunulur kurulur küllenen insan

Aykıri-CahitTelkök 27-10-2011