İnsan Sevginin Ürünüdür Şiiri - Muhammed ...

Öfke,
Nefret,
Bencillik düştü mü zihnine,
Saplandı mı yüreğine ,
Ansızın alır kuşatır tüm varlığını.
Dirhem dirhem eritir,
Yavaş yavaş çürütür ruhunu.
Kendinden çalar,
Umutlarına,
Hayallerine,
Yarınlarına çizikler atarsın sebepsizce.
Oysa insan sevginin ürünüdür.
Kavganın değil,
Öfkenin değil,
Barışın dilinden büyütmeli tüm sözcüklerini.
Sevginin sözcüklerinden oluşturmalı tüm dillerini.
Çünkü sevgi,
Merhamet,
Umut düştü mü insanın içine
Sonsuzluğa açılıp durur yüreği.
Ümide,sevince yelken açar,
Yıldız olup aydınlatır tüm karanlığı.
Her satır başı mutluluk olan mısralar düşer diline.
Genişledikçe genişler ruhu,
Bir şiirin düşsel tadı,
Bir çocuğun duru sevinci,
Bir mültecinin vatanına dönüşünün sonsuz heyecanı gelip konar içine.
Sonra bu sevinç,
Bu heyecan büyüdükçe büyür,
Büyüdükçe de içinden taşıp yarınlarına ulaşır.