Bazen susar da insan, dil kafi gelmez ya yüreği ile konuşmaya,
Bazen gözler mesafeleri deler de donuklaşır ya zaman,
Sadece bir gülümseme düşer ya dudaklarından sessiz ve haline beyan,
Ve uzak ufuklarda gece güne, karanlıklar kızıla, kızılda aydınlığa bürünür ya.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta