İnsan sevdiğine benzemeli.
Sevinciyle, gülüşüyle, acısıyla.
Mevsim ne olursa olsun bahar giymeli; cepleri çiçeklerle dolmalı.
Cümleleri şiir olmalı, şarkı olmalı sesi; nakaratları olmalı adımlarının.
Koşarken karnında hissetmeli tatlı telaşlarını, korkusuzca yaşayabillmeli; uçurum kenarı salıncak olmalı, göğe dokunabilmeli.
Kavgalarını uçurtmalarla gökyüzüne bırakmalı, yıldızlardan taç yapmalı saçlarına.
Kitapların ayracı kirpikleri olmalı, onda duraksamalı, onda kalmalı, onda dinlenmeli.
Güneşi ilk gülüşleri doğurmalı, gebe kalmalı huzur, filizlenmeli tırnakları; rengarenk olmalı, çarşafı tenleri olmalı.
İnsan sevdiğine benzemeli; canıyla, kanıyla, bir olmalı…
Kayıt Tarihi : 8.7.2023 01:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!