İnsan Sevdiğine Ağıt Yakar Şiiri - Vehbi ...

Mahalle köpekleri dolaşır sokaklarda
Kulaklarında takılı kimlikleriyle
Erken saatlerde başlayan havlamalar
Uykudan uyandırır şehrin insanlarını
Minare ışıklarından erken davranır
Oysa gökkubeye yükselen
Konutların sakin duran sakinleri
Doğa koyduk adını
Rutubetten oluşan yosunlarını
İçinden yol geçen
Yüksek yüksek bahçe duvarlarıyla çevrili
Güneşten ışıktan korurcasına
Bin yıl yanan Mecusi Ateşi
Sönmeyi bekler akşam olmadan
Timsahta asalet korkutucudur
Gözyaşı ise sadece gözlerden akar
Bazan insan sevdiğine ağıt yakar
Bazan ellerine kına
Hasretle donanır kuytu yerlerde
Hasretle kavuşur
Hasretle ayrılır gittiği her yerde
Can canlar canına vurgun
Cihan canlarla daim
Canlarla cihana başka cihan doğurur
Sözler cihana eş kaygısıyla
Nice kişiler asılsız bir yolda kaldı
Nice insanlar aslan kesildi
Suya atılan taşın sesini duyunca
Yarın bir gün bu su akmaz olunca
Yusuf'un rüyasında varolan
Riyasız duruşuyla
Hayatı yerinden yorumlayınca
Bırak dalı budağı
İki yakası bir arada