Insan, seni sevebilir.
Ugrunda,can verebilir.
"O"güzel gözlerine dalinca,
Gecmisini unutabilir.
Orda kayip olabilir.
Insan, hem sana yakin
Hem senden
Uzakta nasil durabilir?
Askinin girdabina düsenler,
Ordan nasil kurtulabilir?
Ve senin sogukkanlilikla,
Seyredisin karsinda
Bogulmadan cirpina cirpina
Insan nasil hayatta
Kalmayi becerebilir?
Yasananlar bir ders olsada,
Bu son deyip ici yansada
Askini tarihe gömsede
Bir anda hepsini unutabilir.
Tövbesini bozabilir.
Yanip, pisip,kor olsada,
Her askinda yanilsada,
Hergün ölüp dirilsede,
Hepsi gözünde silinebilir.
Seninle herseyé,
Sil bastan baslayabilir.
Seninle, hayaller kurar.
Askindan, kanatlanir ucar.
Canindan, bile vazgecer
Sende tek ruh olabilir.
Insan seni,
Insan seni
Insan seni
Gercekten sevebilir....
17 30 ..12- 9-2011
Kayıt Tarihi : 23.9.2013 12:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!