4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Kendimi tanımlayacak bir şey buldum.
İnsan sanılan bir gölge,
Aslında insan bozuntularının insan sandığı bir gölge.
O bozuntular, kendi işe yaramaz ışıklarının içine çağırıyorlar beni
Ben ise onların aydınlık cehennemini, hep uzaktan izlerim.
Görkemli kalabalıklarda yananlar onlar
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta