4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Kendimi tanımlayacak bir şey buldum.
İnsan sanılan bir gölge,
Aslında insan bozuntularının insan sandığı bir gölge.
O bozuntular, kendi işe yaramaz ışıklarının içine çağırıyorlar beni
Ben ise onların aydınlık cehennemini, hep uzaktan izlerim.
Görkemli kalabalıklarda yananlar onlar
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta