Degmeyen insanlara vermişiz gönlümüzü
İnsan sanıp tutmuşuz ellerini
Hayallerimizi yıkıp gittiklerinde
Anlamışız insan degil bir varlık olduklarını
Meyhaneye geldim şimdi oturdum köşedeki masaya
Söyledim bir büyük bir kovada buz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta