İnsan San Şiiri - Cihat Şahin

Kulluk için çabala, hakiki bir insansan!
Nice kullar ins değil, sen yanılıp insan san!
Suret, siret kavgalı, haller kal’i yalanlar,
Siret’ini mümin et, kal de Müslim insansan!

İns Rabbini bilendir, iman denir bu işe,
Ne yazık ki çok lakayt, pür şer beşer şu işe!
Tebliğ ile tashihat, gerekiyor gidişe,
Vazifeni unutma, dine merbut insansan!

Sırf kendini düşünmek, yakışmıyor has kula
Emr-i bil maruf ile çağrılmalı nas yola!
Nehy-i anil münker’i, duyurmalı sağ, sola,
Eda eyle bu farzı, şayet mümin insansan!

İnsan arzda sınavda, kolay değil imtihan!
Onun için sevk olmuş, yeryüzüne ins-ü can.
İmtihanı kazanan, bulur sonda itminan!
Duyur halk’a gerçeği, sen muttaki insansan!

Berbat etme gününü, gün ederim sanarak!
Kaybetme ebedleri, kör şeytana kanarak!
Düşme nara atide, pis nefse aldanarak!
Kar, zararı hesapla, şayet akil insansan!

Ya Rab beni bırakma, cahil nefsin eline!
Benzetme hayatımı, helak olan dalline!
Her fiilde tabi kıl, ol habibin âline!
Mühim değil halk ne der, sen yeter ki insan san!

Cihat ŞAHİN
02.11.2009-İZMİR