İnsan şair olunca başka âlemde yaşar.
Gördükleri hayaldir kelebek kanadında,
Rengârenk çiçeklerle oynaşır ilkbaharda,
Yaprak gibi savrulur kederli sonbaharda,
İçine kapanınca, kabına sığmaz coşar.
Acıların gözyaşı, sözcük olup dökülür,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.