İnsan şair olunca başka âlemde yaşar.
Gördükleri hayaldir kelebek kanadında,
Rengârenk çiçeklerle oynaşır ilkbaharda,
Yaprak gibi savrulur kederli sonbaharda,
İçine kapanınca, kabına sığmaz coşar.
Acıların gözyaşı, sözcük olup dökülür,
Yaşama sevinciyle sarılırken hayata.
Yarınlardan umudu tükenmez hiçbir yaşta,
Elinde kalemi ilaçsız kalsa da hasta;
Yeni bir şey bulduysa, eseriyle övünür.
Şiir deniz gibidir, şair bir katre hece.
Yaşadıkları ve de yaşayamadıkları,
Henüz sevdikleri ve unutamadıkları,
Acımasız yaşamın ceberut korkuları,
Dizede öbeklenir gizemli bir bilmece…
Kayıt Tarihi : 14.11.2014 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
abbba, cdddc, efffe 7+7=14 hece
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!