Mürur-u zamana uğramış sevgiler,
Ne seven kalmış, ne sevilen.
Duygular tükenmiş,
Dostluklar sümen altı,
Hedef yok, amaç yok.
Renk yok, koku yok, tat yok,
Vicdan yok, iz'an yok.
Sanki ot,
İnsan robot.
Teknolojiye yenik düşmüş canlar,
Yat deyince yatıyor, kalk deyince kalkıyorlar.
Artık rağbet edilmiyor, el işine, sanata,
Sahtekarlık diz boyu, ahlaksızlık revaçta.
Kalpler kararmış, merhamet firarda,
İnsan macera peşinde.
Koşuyor gözleri kapalı
Uçurumu görmüyor,
Kendine zulmediyor.
Kayıt Tarihi : 26.2.2014 19:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/26/insan-robot.jpg)
Aynen katılıyor,10 puanımla kutluyorum.Selamlar.
sıcak yüreğinden akan bu dizeleri
beğeni ile okudum
harika buldum
ilhamın bol olsun kutlarım dostça
TÜM YORUMLAR (16)