İnsan Posası Şiiri - Aşkın Bendesi

Karanlıklar çıksın aydınlığa
Yansın başkası uzakta
Kemik , ilik , kan ve fosil
Geçsin ömür , hiç bitmesin

Sürgünler , zindanlar bedenimi teğet geçsin
Tatlı aşım , ağrısız başım
Tarihe not düşüyorum
Varım ama yok gibi yaşıyorum
Tere , Roka ,Maydonozla yarışıyorum

Sağır sultana vezirim
Bir kaşık suda , bir lokmada
Fikrimi kurban ederim
Elalem tanrısına

Alaca karanlık yeter bana
Güneş Şişede tutsak nasılsa
Kafayı bulunca ; vicdan kedi maması
Nasihat kurbağa vıraklaması
Andırır halim uzaktan insanı

Yine mi muhasebe safsatası ?
Çıkar çıkarını , Kalan insan posası .