Bel bağlama bu Dünya’nın mülküne,
Ecel gelir sorar bir gün halını…
Can dağlama haram katma yüküne,
Teneşirde imam okur falını…
Malın olsun insan özün yitirme,
Gözün doysun eşi dostu bitirme,
Sevgi götür beddualar götürme,
Gömülmeden bölüşürler malını…
Hep almaya alıştırma elini,
Hiç unutma çalışanın halini,
Onun da var oğlu kızı gelini,
Yedirmezsen yerler miras balını…
Hep hak yerdi küfrederdi Sezar’a,
O ağayı dün gömdüler mezara,
Oğlu bugün malı sürdü pazara,
Mezarında kim temizler çalını…
Cantekin der; kimler kaçmış ölümden?
Söyle kimler hayır görmüş zulümden?
Adaleti hiç kaybetme bölümden,
Tabutuna kimse atmaz şalını…
Kayıt Tarihi : 12.3.2008 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!