İnsan özlüyor Şiiri - Sedat Hünker

Bir sevda biteli yıllar olsa da
O bir sevgiliyi insan özlüyor
İnsanın saçına aklar dolsa da
O bir sevgiliyi insan özlüyor

O aşkın gecesi her gündüzünü
Kurulan hayaller her bir sözünü
Anısı dününü mektup közünü
O bir sevgiliyi insan özlüyor

Cananla buluşup gezilen yeri
Her gece uykuya dolan düşleri
Döküp gitmedikçe bir ecel teri
O bir sevgiliyi insan özlüyor

İsimler kazılan tüm ağaçları
Öpüp okşadığı sırma saçları
Yâri gönlünde gül gibi açları
O bir sevgiliyi insan özlüyor

Ruhunda birçok yaş bir yer alsa da
İnsanın gençliği dünde kalsa da
Başka aşk kapısı insan çalsa da
O bir sevgiliyi insan özlüyor
Sedat hünkâr