Sırma sarısı örgülü saçlar
Kömür karası simsiyah gözler
Ceylan kadar güzel o tenine
Boyuna endamına vuruldum
Kar tanesi gibi ak ve hafif
Su gibi güzel berrak ve nefis
Sevgiyle o mahlûl mahlûl bakan
O, kömür gözlerine vuruldum
Yüzü daim gülücükler saçan
Her nefeste kötülükten kaçan
Eliyle yarama merhem saçan
O, temiz yüreğine vuruldum.
Yaratılanlara değer veren
Yaratıcıya candan inanan
Gönüllere hep ferahlık veren
O,güzel kalbine ben vuruldum
Bir fidan kadar taze ve güzel
Selvi boylu ve nazik endamın
Paşanın kızı kadar soylu, güzel
Nur yüzlü cemaline vuruldum.
YAZAN VE DERLEYEN
MAHMUT ŞİMŞEK
ADIYAMAN
Kayıt Tarihi : 24.10.2005 15:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/24/insan-ozlemi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!