İnsan Özlemez mi? Şiiri - Nuri Tok

İnsan özlemez mi sevdiklerini
Sevdiklerinin tenlerini…
Ama hayat işte
Olmayınca olmuyor

Kimini çekip alırlar en beklenmedik anında
Anıları kalır,özlemi,bir kare resmi kalır
Ölüm derler ya en çekilmez yaradır.
Kimini de mesafeler alı koyar
Oysa sen hayatı paylaşırken,
gözlerinde istersin gözlerini.
Yüzüne gülümsemek,omzunda yatmak istersin
Koynunda büyütmek istersin.
Bir anını bile kaçırmadan
Şahit olmak istersin her anına
tüm kötülüklerden saklamak istersin
iyi olan ne varsa katıp paylaşmak…
Mesafeler,engel olur saçlarına
Dokunamazsın,rüzgar olmak istersin
Karışıp dağıtmak saçlarını sevdiğinin
En uzun yol olur tutmak ellerini
Sarılmak …
Bu özlemi sessizce anlatmak için
sımsıkı sarılmak istersin
sebepsizce içindeki o heyecanı
bir an yanağına koymak istersin
Öpebilmek…
Mesafeler izin verse doyasıya öpebilmek.
Sevdiğini yanında istemek özlemin acısıdır.
sevmek kıymettir,kıymet özlemek
özlemek acıdır ama güzeldir özlenen

insan özlemez mi sevdiklerini
sevdiklerinin tenlerini…
hem de nasıl özler
ama hayat işte