İnsan önce,
kendine aşık olmalı,
saygı, sevgi, sorumluluk adına,
emekden yana.
elleri toprağa değmeli,
elleri toprağa fidan vermeli,
can suyu dökmeli elleri,
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




kendisini sevmeyen beğenmeyen var mı?::))
'evet insan önce kendisini sevmeli...'
Kendini sevmesini bilmeyen başkasınıda sevemez ki. Sevmeyi bilmeyen yürek sevgiyi haykıramaz ki.
Kutluyorum sevmeyi bilen yüreğinizi. Saygıla
kendine saygısı olan başkalarına da olur yüreğinizi kutlarım
Öyle bir mesaj ki üzerinde ne konuşulursa konuşulsun,silinmeyecektir izleri.Hep sorarız ya,'başkasına neden gereken saygıyı gösteremiyoruz' ya da 'başkasını neden sevemiyoruz' diye...Cevabı sizin bu çok anlamlı dizelerinizde işte.Önce kendimizi sevip kendimize saygı gösteremiyoruz.Kendisiyle barışık olmayanın başkasına saygı ve sevgi beslemesi mümkün mü?
Çok çok anlamlı ve güzel gerçekten.Yürekten kutluyorum,saygılarımla...
çok kısa öz ve harika bir mesaj.gönlüne sağlık..ibrahim karaçay
Başlığı okuyunca...düşündüm önce nasıl olacak diye...şiiri okuyunca da hak verdim güzel buldum.....kutluyorum.......yüreğimle ve tam puanımla..........Saniye Sarsılmaz
tebrikler..
Kısa şiirinizde anlamlar çok uzudu,
önemli olan da az konuşup çok anlatmak değil mi?
Tebriklerimi,selam ve saygılarımı gönderiyorum.
Paylaştığınız için teşekkürler.
Sağlıcakla kalınız… Ö.Osman AVCI
ELLERİ TOPRAĞA DEĞMEYENİ TEZ ÇAĞIRIR TOPRAK KENDİNE...
KİŞİ TOPRAĞINDIR VE TOPRAKTA BULUR CANINI
TOPRAĞA DEĞMEYEN ELDEN
TOPRAK ALIR ÖCÜNÜ...
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta