İnsan Ömrü Şiiri - Celalettin Yaşar

Kar beyaza bürüdüğünde vakti seheri
Üşütür insanı bu hüzünlü zemheri
Yürekten gelen buzların çatırdama sesleri
Dünden kalan ılık rüzgarın son eseri

Haz verir bilene dünya dertleri
Gam olur cühelaya bilmez bu işleri
İnsan aklının çoktur geliş-gidişleri
Kâmil’e ayan olur aklın bilmedikleri

Gün gelir ömür sona yaklaşır
Saç-sakal beyaza karışır
Akreple yelkovan yarışır
Zamanı gelen toprağa kavuşur

Soğuk düşer ölünce insan bedeni
Gülüşür melekler iyiyse defteri
Olur ne isterse her dilediği
Etrafı hep gül olur baki kalır düşleri