İnsan Oluruz Sevince Şiiri - Arzu Kubilay

Çağların dışında nice,
Dışında toplumların, fosillerin, yıldıztaşlarının,
Bazı vakitler,
İstemin sevinin ve düşünden umutların,
Yıldızlar elenir üstümüze nice nice.

Katı topraklar işlenir,
Güçlü, nasırlı, umutlu ellerce,
Açılır kabri.
Yaşama isteğince köklerin,
Üstümüze yemişler, devedikenleri biter,
Vakit gelince.

Birsen, bir ben açarız,
İhtiyar ebenin buruşmuş ellerine,
Ayrı evlerde ayrı vakitlerde,
Büyürüz mutlu düşünde anamızın,
Ve birleşir ellerimiz, gözlerimiz dünyanın bir
yerinde,
İnsan oluruz sevince.