Türlü nimetlere şükür ederiz
Yoksulluktan nice insan ölürken
Bulur buluşturur hacca gideriz
Kafirler İslamı esir alırken.
Laf ile söz ile küfre kızarız
Laf işe yaramaz moral bozarız
İçi boş şeylere destan yazarız
Kötürüm vaziyet böyle kalırken.
Bizde icraat yok, ilimde fende
Halâ tartışmalar bitmedi dinde
Hak katında hesap verilen günde
Nefisler horlanır mahkum olurken.
Zulmün hukukunda adalet var mı
İnsanlara eşit davranmak zor mu,
Yüce Allah bunu yanına kor mu?
Günahım sevabım beni bulurken.
Durmuşoğlu sevap umulan ayda
Umarım insana sağlar bir fayda
Amel defterinde geçince kayda
Belki mutlu olur insan ölürken.
Kayıt Tarihi : 19.5.2018 23:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/19/insan-olurken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!